WENCESLAUS

I.

WENCESLAUS

Bohemiae Princeps, pietate inclitus, a fratre Boleslao ad lustricum convivium invitatus, in templo, inter preces, odiô Religionis Christianae, trucidatus est, A. C. 929. Cosmas Bohemus, Hist. M. Cromerus, Hist. l. 3.

Principes varii.

II.

WENCESLAUS

Bohemiae Rex et Imperator Romanus, vide Venceslaus.

III.

WENCESLAUS

Dux Saxoniae, cuius filiae nuptae filiis Magni Ducis Brunsuicensis, gravi bellô, inter hunc et Albertum Saxonem, ob hereditatem Wilhelmi Principis Luneburgici, ortô, finem im posuere, saeculô 14.

IV.

WENCESLAUS

Elector Saxoniae, ex familia Ascania, fil. Rudolfi Electoris, Rudolfo fratri in Electorali dignitate successit. Obiit, letali vulnere, in oppugnatione arcis Cellensis A. C. 1388. acceptô. Pater ex Caecilia Carratiensi Wenceslai, designati Archiepiscopi Moguntini, et Rudolf III. ac Alberti III. successorum: quibus absque prole A. C. 1418. et 1422. exstinctis, dignitas ab Ascaniis Principibus ad Misniae Marchiones translata est.

V.

WENCESLAUS

fil. Boleslai, Ducis Teschinensis, Wenceslao Regi carissimi, suscepit ex Euphemia Mazovia, filium cognominem, successionem hanc sibi frustra asserere conatum, et sine liberis mortuum, saeculô 15. Item fil. Casimiri IV. utriusque Silesiae Capltanei, ante patrem, qui obiit A. C. 1528. exstinctus: pater Wenceslai Adami posthumi, qui Austriacis fidissimus, praeter Fridericum Casimirum, suscepit ex Sidonia Catharina Lawenburgica Adamum Wenceslaum. Hic in aula Christiani I. Electoris Saxoniae educatus, postea in bello Turcico se strenue gessit, et A. C. 1607. supremus Silesiae Capitaneus constitutus, atque sequente annô, postquam ad romanensium sacra transisset, mortuus est. Eius fil. Fridericus Wilhelmus, eorundem rituum tenax, nostrâ memoriâ totam Micislai, primi Silesiae superior. Ducis stirpem exstinctus sine prole terminavit, vide Phil. Iac. Spenerum, Syll. Geneal. Histor.

VI.

WENCESLAUS

fil. Boleslai, Principis Lignicii, in divisione, Goldbergam sortitus est, sed omnia, prodigus, aut dissipavit bona aut aere gravavit alienô. Inde fratri maiori Ludovico persuasit, ut Lignitium sibi concederet, ni spem successionis omnem, bonis venditis, interversam vellet; adhuc enim improlis erat. Verum susceptis post haec, ex coniuge Teschinensi filiis, fratris spem elusit, obiitque in summa pauperate A. C. 1364. INter filios Wenceslaus quoque fuit, Lebunensis atque Vratislaviensis Episcopus.

VII.

WENCESLAUS

fil. maximiliani II. frater Rudolfi II. et Matthiae Imperatorum iun Hispanica aula aetatem exegit, obiit aetat. annô 17.